آه هایی که می کشیم
من آه می کشم . تو آه می کشی . او آه می کشدآه هایی که می کشیم
من آه می کشم . تو آه می کشی . او آه می کشددرباره من
پیوندها
- انجمن شاهنامه خوانی
- نشیب و فراز
- بعد از بیست و سه
- عسکهائی که می گیریم
- کتاب هایی که می خوانیم
- فیلم هایی که می بینیم
- صداهایی که می شنویم
- شعرهایی که می خوانیم
- هفت پرده
- می نویسم مارمولک وار
- یک درخت پرشکوفه
- مسافر
- شعر واو بلاگ
- مازس
- نیره
- دنیای الف
- شعر دهه مرگ
- ترمه
- عمران و معماری
- curieuz
- Shooting star
- Trules
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 2
- آذر 1392 1
- شهریور 1392 2
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 1
- خرداد 1392 2
- اردیبهشت 1392 1
- اسفند 1391 1
- بهمن 1391 1
- دی 1391 1
- آذر 1391 5
- آبان 1391 3
- مهر 1391 4
- شهریور 1391 2
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 4
- خرداد 1391 3
آمار : 57353 بازدید
Powered by Blogsky
مثل یک دوربین قدیمی
مثل یک شی قدیمی _ حتی شاید با ارزش !! _ کنار گذاشته می شوی .
خسته ام .. کاش می توانستم بروم طبقه ی بالای یک کمد و در را ببندم .
...
...
این روزها بسیار می نویسم و بارها پاک می کنم . خسته ام . میروم طبقه ی بالای یک کمد برای خودم پیدا کنم .
فرناز
چهارشنبه 11 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 12:03 ق.ظ
لطفا بالای آن کمد یک جایی هم برای من پیدا کنید :(
بالای کمد که آدرسشو همه می دونن .
من جایی رو می خوام که آدرسش رو هیچ کی ندونه .
و بیام دنبالم بگردند...
زهی خیال باطل !!
پیش تر ها شعری خوانده بودم از ناظم حکمت بدین مضمون که دلم می خواهد سرم را در بیاورو و بگذارم در یک کمد و یک هفته درش را قفل کنم و خودم در سایه یک درخت بی سنگینی ان استراحت کنم انگار شما هم سر ناظم حکمتی می خواهید!.. شاد باشید
خیلی هم خوب
.
انسان است و همین دل خستگی ها
دل تنگی ها
.
پس بگردید یک کمد قدیمی خوب پیدا کنید
.
من صندوقچه های کهن را ترجیح میدم البته
لطفا پیام خصوصی رو چک کنید :)
جاتون نمیشه. در کمد ینی بسته نمیشه. در نتیجه همه می فهمند که بالای کمد هستید. شاید بهتر باشد از یک چوب لباسی خودتان را آویزان کنید. آن هم سخت است. بیخیال.
همین که نوشته هایتان را به جای پاک کردن ادیت کنید. همه چیز درست می شود. این کار را بکنید. مجرب است.
راستی. بالاخره از پس شاه گوش می کند ٍ ایتالو کالوینو، آشنای شما، برآمدم.
یک آهنگ ایتالیایی هم چاشنی اش کردم. بگو آفرین.
آفرین
من هم این روزها زیاد می نویسم
...
واندکی ادیت
وشاید بشود آن که می خواهم
......
من هم بعضی وقتها دوست دارم
دور بشم از چشم ها
واز دیدن
درها را ببندم
وسکوت اختیار کنم
...
یه روزی همه مون مثل این دوربین به کناری گذاشته میشیم
پس چرا در حال زندگی نکنیم؟
خانم پروانه به خودتان زحمت ندهید. از صاحب این وبلاق وزین پاسخی می به نخواهید شنید.
یاد بگذشته به دل ماند و دریغ نیست یاری که مرا یاد کند
اینو یه روزی فروغ عزیزم گفته بود
اما بعدها که رنج مردم جذامی رو دید گفت:
چو فردا برآید بلند آفتاب منو گرز و میدان و افرسیاب
و کاری کرد کارستان که ریشه جذام رو از ایران کند.
منم تا هستم و یادش هست دارمش دوست
http://farnaz.aminus3.com/image/2011-12-22.html
به آدرسی که دادید رفتم اما . . .
فراموش کن فروغ شاعر را و دریاب فروغی را که با " این خانه سیاه است " به انسانیت فخر فروخت. این خانه سیاه است فیلمی است که فقط یک فیلم نیست نشان دردی است از مردم عزیزمان که در زنج زندگی کردند و این فروغ بود که با ساخت آن فیلم کمکشان کرد. جذام وحشتناک است و این زن در سی سالگی یعنی در اوج زیبایی ، پخته گی ، شهرت و ثروت به جذام خانه رفت و با دست خود در دهان جذامیان غذا گذاشت تا بگذارند این فیلم را بسازد ...
روزی که فیلم در اروپا جایزه بهترین مستند را گرفت فروغ در روی صحنه فقط گفت: اگر مرا با گوجه له شده یا سیب زمینی پخته بزنید و یا این جایزه را به من بدهید برایم مهم نیست ، آنچه برایم مهم است این است که بتوانم توجه و کمکهای شما را برای درمان مردمم جلب کنم و به ایرانم ببرم .
اینهاست که همیشه و هرجا به افتخار این زن حرف میزنم و به احترام می ایستم.
متشکرم .