آه هایی که می کشیم

من آه می کشم . تو آه می کشی . او آه می کشد

آه هایی که می کشیم

من آه می کشم . تو آه می کشی . او آه می کشد

نامه / میشو و سارا



 زمستان 1366 


 خانواده در وضعیت مشکوکی به سر می برد 

 حسین چون گذشته در یک مرخصی نامحدود از خانه دور شده است 

 سرپرستی خانه با من است و من ظاهرا مدیر خوبی نیستم

 این را از آنجا می توان فهمید که سرپرست همیشه گرسنه است 

 چه رسد به دیگر اعضا

 میشو پس از یک روز مریضی ( بیحالی ) اکنون بسیار شکمو شده است 

  سارا به خاطر رعایت نکردن مسائل بهداشتی و نظافت حداقل  در یک قفس زندانیست 

 هر چند که از این وضعیت راضی تر به نظر میرسد 

 به زودی عکسهایشان را برایت خواهم فرستاد 

 من زبان می خوانم کتاب می خوانم  و گاهی به اجاره های عقب مانده فکر می کنم 

                                       تو کی می آیی ؟

                                       سرخه ریکا

نامه / انسانها


زمستان 1366


 رفتار انسانها , حتی از آغاز بودنشان عجیب به نظر میرسد 

 باید شرمنده باشیم که از جمله موجوداتی هستیم اینچنین و گاه حتی خود نیز چنینیم

 آنگاه که انسان تسلط بر طبیعت را شناخت گویی روح انسانی نیز از وجودش پرواز کرد -

 بعید میدانم که در زندگی بعدیم (اگر انتخاب با من باشد ) تن آدمی را بپذیرم  ترجیح میدهم 

 پرندگان را _ درخت ها را _  رودخانه ها را _ ابرها را _ کرم های خاکی را _ پروانه ها را _

 سگ ها را  و حتی شغال ها را 

 پریشانی امشبم ناشی از رگه های باقیمانده از نیکی انسانهاییست که دلم می خواهد

 خویشاوند ایشان باشم 



نامه / آندره مالرو



    بعد از ظهر دوشنبه 

     66/10/7


     رفیق نازنینم سلام 


     " نه ماه و شاید بیشتر لازمست تا انسانی ساخته شود و یک روز و شاید کمتر کافی است        تا بمیرد   ما همه این را تا آنجا که می توان فهمید فهمیده ایم اما شق تلخ تر و واقعی تری 

     نیز دارد 

     نه نه ماه بلکه شصت سال _ پنجاه و هفت سال _ لازمست تا انسانی ساخته شود 

      شصت سال فداکاری - شصت سال اراده و خیلی چیزهای دیگر و وقتی انسان ساخته شد 

     وقتی که دیگر از کودکی,نوجوانی چیزی در او نماند  وقتی که حقیقتا یک انسان شد  آنوقت 

      فقط به درد مردن می خورد ."

     " خیلی نادر است که انسان بتواند وضع انسانی خود را تحمل کند  "

     " همه گویی خود را تخدیر می کنند  یکی با تریاک - یکی با قدرت - یکی با زن - یکی با ...

     شاید عشق بیش از هر چیز وسیله است که انسان برای رهایی خود از وضع انسانی به 

     کار می برد .

    نمی خواستم عکس ها را بتنهایی بفرستم از مالرو کمک گرفتم . نقل به مفهموم است و به         من نزدیک 


                                                                                           به تو فکر می کنم 

                                                                                                 سرخه ریکا







نامه / فونتامارا



شب پنجشنبه 66/9/26


...  مهربانم سلام 

فونتامارای تلوزیونی را نگاه می کردم و بیاد تو بودم .

دستهایت را کم  داشتم .

ظاهرا کمتر از فونتامارای  سینمائی لت و پار شده اگرچه دوبله به دلخواه ایشان تغییر یافته است . این فونتامارائی ها نمی دانم چگونه اند  چرا من اینهمه خودم را به آنها نزدیک احساس می کنم ؟ شاید بخاطر سادگی کله شقی و مظلومیتشان   ظلم اگرچه در زبانهای مختلف شکلهای گوناگونی دارد اما ظلم ظلم است و انسان انسان است حتی اگر یکی ایتالیایی باشد و یکی آسیایی خاورمیانه ای .  در دنیایی که عموما آدمها همدیگر را رعایت نمی کنند و نیکی هایشان را از هم دریغ دارند مهربانی به حیوانات شاید غریب بنظر برسد اما همچنانکه میلان کوندرا نیز معتقد است نیکی حقیقی انسانها در رفتارشان با ضعیفترهایی چون حیوانات نشان داده می شود . چگونه می توان آدمهایی را فهمید که به نفع خودشان آدمهای دیگر را نشانه می روند ؟

... ...

نامه / رامین



 ساعت 12 به بعد 

شب سه شنبه 

66/9/24


مهربانم سلام 

امشب شب توست هشت نامه از تو داشته ام و لبریزم از خوبیهای تو 

دیشب اما شب رامین بود و من نمی توانستم به جای گوش دادن به نواری که او به من داده است به مقوله دیگری بپردازم . نوار آهنگهای یونانی است با صدای زنی به اسم لورکا .

شاید شنیده باشی .  به هر حال رامین کسی بوده است که نبودش مسئله ساده ای نیست 

و من نمی توانم به او فکر نکنم دلم می خواهد یکجائی ثبتش کنم بنویسمش و اگر عرضه اش را داشتم مرثیه ای بگویم و اگر هیچکدام نشد به کسی مثل تو بگویم که او را چقدر دوست داشته ام و او برادر من بوده است و دلم گرفته است از اینکه او دیگر نیست و ترجیح میدهم این اندوه را که انسانی است به همه و منجمله به تو منتقل کنم .  رامین بسیار ارزش داشته است به خاطر او می ارزد که فکر کنیم و غم مارا به بغض نزدیک کند اما باحترام او باحترام ایمانش نگرییم . بگذار او در آرامشی آنگونه ما را گریان نبیند اگرچه به او فکر می کنیم 

.....